خار را در چشم دیگران می بینه و تیر را در چشم خودش نمی بینه !

خاشاک به گاله ارزونه،شنبه به جهود !

خاک خور و نان بخیلان مخور !  ((...خار نه ای زخم ذلیلان مخور))

خاک كوچه برای باد سودا خوبه !

خال مهرویان سیاه و دانه فلفل سیاه / هر دو جانسوز است اما این كجا و آن كجا ؟!

خاله ام زائیده،خاله زام هو كشیده !

خاله را میخواهند برای درز ودوز و گرنه چه خاله چه یوز !

خاله سوسكه به بچه اش میگه : قربون دست و پای بلوریت !

خانه ای را كه دو كدبانوست، خاک تا زانوست !

خانه اگر پر از دشمن باشه بهتره تا خالی باشه !

خانه خرس و بادیه مس؟

خانه داماد عروسیست، خانه عروس هیچ  خبری نیست !

خانه دوستان بروب و در دشمنان را مكوب !

خانه قاضی گردو بسیاره شماره هم داره !

خانه كلیمی نرفتم وقتی هم رفتم شنبه رفتم !

خانه نشینی بی بی از بی چادریست !

خانه همسایه آش میپزند بمن چه ؟!

خدا به آدم گدا،نه عزا بده نه عروسی !

خدا برف را به اندازه بام میده !

خدا جامه میدهد كو اندام؟ نان میدهد كو دندان ؟

خدا خر را شناخت،شاخش نداد !

خدا داده بما مالی، یك خر مانده سه تا نالی !

خدا دیر گیره،اما سخت گیره !

خدا را بنده نیست !

خدا روزی رسان است،امااِهنی هم میخواد !

خدا سرما را بقدر بالا پوش میده !

خدا شاه دیواری خراب كنه كه این چاله ها پر بشه !

خدا گر ببندد ز حكمت دری / ز رحمت گشاید در دیگری !

خدا میان دانه گندم خط گذاشته !

خدا میخواهد بار را بمنزل برساند من نه،یک خر دیگه !

خدا نجار نیست اما در و تخته رو خوب بهم میندازه !

خدا وقتی بخواد بده،نمیپرسه تو كی هستی ؟

خدا وقتی ها میده،ور ور جماران هم،ها میده !

خدا همونقدر كه بنده بد داره، بنده خوب هم داره !

خدایا آنكه را عقل دادی چه ندادی و آنكه را عقل ندادی چه دادی؟ ((خواجه عبدالله انصاری ))

خدا یه عقل زیاد بتو بده یه پول زیاد بمن !

خر، آخور خود را گم نمیكنه !

خراب بشه باغی كه كلیدش چوب مو باشه !

خر، ار جل  ز اطلس بپوشد خر است !

خر است و یک كیله جو !

خر از لگد خر ناراحت نمیشه !

خر باربر، به كه شیر مردم در !

خر به بوسه و پیغام آب نمی خوره !

خربزه شیرین مال شغاله !

خربزه كه خوردی باید پای لرزش هم بشینی !

خربزه می خواهی یا هندوانه : هر دو دانه !

خربیارو باقلا بار كن !

خر، پایش یک بار به چاله میره !

خرج كه از كیسه مهمان بود/حاتم طایی شدن آسان بود !

خر چه داند قیمت نقل و نبات ؟

خر خالی یرقه میره !

خر، خسته - صاحب خر، ناراضی !

خر خفته جو نمی خوره !

خر دیزه است،به مرگ خودش راضی است تا ضرر بصاحبش بزنه !

خر را جایی می بندند كه صاحب خر راضی باشه !

خر را كه به عروسی میبرند،برای خوشی نیست برای آبكشی است !

خر را گم كرده پی نعلش میگرده !

خر، رو به طویله تند میره !

خرس، تخم میكنه یا بچه؟ از این دم بریده هر چی بگی برمیاد !

خرس در كوه،بو علی سیناست !

خرس شكار نكرده رو پوستشو نفروش !

خر سواری را حساب نمیكنه !

خر، سی شاهی،پالون دو زار !

خر كریم را نعل كردن !

خر كه جو دید، كاه نمیخوره !

خر، كه علف دید گردن دراز میكنه !

خر گچ كش روز جمعه از كوه سنگ میاره !

خر لخت راپالانشو بر نمیدارند!

خر ما از كرگی دم نداشت !

خر ناخنكی صاحب سلیقه میشود !

خروار نمكه، مثقال هم نمكه !

خر وامانده معطل چشه !

خروسی را كه شغال صبح میبره بگذار سر شب ببره !

خر، همان خره پالانش عوض شده !

خریت ارث نیست بهره خداداده س !

خری كه از خری وابمونه باید یال و دمشو برید !

خوشبخت آنكه خورد و كِشت، بدبخت آنكه مرد و هِشت !

خنده كردن دل خوش میخواد و گریه كردن سر وچشم !

خواهر شوهر،عقرب زیر فرشه !

خواست زیر ابروشو برداره،چشماشو كور كرد !

خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو !

خوبی لر به آنست كه هر چه شب گوید روزنه انست !

خودتو خسته ببین،رفیقتو مرده !

خودشو نمیتونه نگهداره چطور منو نگهمیداره ؟

خود گوئی و خود خندی، عجب مرد هنر مندی !

خودم كردم كه لعنت بر خودم باد !

خوردن خوبی داره،پس دادن بدی !

خوشا بحال كسانی كه مردند و آواز ترا نشنیدند !

خوش بود گر محک تجربه آید بمیان / تا سیه روی شود هر كه دراو غش باشد.

خوش زبان باش در امان باش !

خولی بكفم به كه كلنگی بهوا !

خونسار است و یک خرس !

خیر در خانه صاحبش را میشناسد !

خیک بزرگ،روغنش خوب نمیشه !